ایام مقدس محرم و صفر تمام شد؛ ایامی که در آن وصل به معشوق به مدد جانهای همیشه زنده ی کربلایی آسانتر می نمود و مسیری که آنقدر سخت پر بلا بود گویی به نگاه خاص امام حسین(ع) رفتنی تر شده بود؛ ایام رحمت خاص الهی تمام شد.کشتی وسیع امام حسین(ع)طوفان زدگان دنیای دون را به مقصد ساحل وصل بار گرفت و حاشا که دست مفلسی در راه مانده را بگیرند و او را به مقصد نرسانند . باشد که ره یافتگان شکر نعمت بگزارند مباد که نور ولایت حسین(ع) در پس حجاب های خودپرستی به قتلگاه نفس اماره برود و اینبار ره یافتگان در زمره قاتلان حسین(ع) و ملعونین این زمان و هر زمان در آیند.

چه شد که من بیمار خسته از نفس اماره دعوت شدم به نور و باز غفلت پیشه کردم و این قصه هر محرم من است. قصه غمبار مظلومیت امام معصوم و من چه می دانم معصوم کیست که بدانم امام کیست.دریغ که از پهنه وسیع نورانیت امام تنها حسرتش برایم ماند حسرت من اما از جنس غفلت است. اینکه چه دریچه رحمتی باز شده بود و من پشت پا به رحمت خاص خدا و به یاری امامم زدم ؛ امامی که تماما نور است و من سیه دل کی می توانم نور را درک کنم که بتوانم عاشق شوم؛ عشقی که مرا به مقصد می رساند. آری گره کور زندگی من بی عشق ماندن است بی عشق ماندن عینی یک قلب مرده که محکوم به زندگیست و چه سخت است این زندگی ؛ مردگی است این نشاید نام زندگی بر آن نهادن و یک عمر مرده بودم و ندانستم و حال که فهمیدم گیج و مبهوت مفهوم عشق باز ندانستم که عشق طلب می خواهد .اما به منزل طلب که رسیدم دیدم چقدر درمانده ام ؛ همه ظرفیت جان من سوخته بود و جایی برای طلب نمانده بود گناه همه وجودم را از آن خود کرده بود و بار رهایی قلبم را سخت می فشرد. همه عمر در خیال خام خود امام را انسانی والا می پنداشتم که می توان با چند نماز دست و پا شکسته و چند روزه نان و آب رضایتش را جلب کرد غافل از اینکه آنها به کمتر از نورانیت تمام وجود من راضی نبودند نورانیتی که با معرفت به آن ذوات نورانی حاصل می شد و چه محرم ها گذشت و من باز حیران "کل یوم عاشورا و کل ارض کربلا" در اولین منزل طلب به خواب رفته ام . پا بر خون های مطهر ائمه هدی علیهم السلام می گذارم و در مسیر زندگی پیش می روم بدون آنکه ذره ای قلبم به لرزه در آید. چقدر آسان همه رنجها را از یاد بردم و باز غرق زندگی مادی شدم غافل از آن روز موعود که در آن جایگاه غافلان بد جایگاهی است.

نوشته شده در یکشنبه 91 دی 24ساعت ساعت 8:44 صبح توسط خانم سخائی| نظر